Вітаем Вас на сайце, якi прысвечаны беларускай лiрычнай паэзіі.
У нас Вы знойдзеце вершы пра каханне, якія былі напісаны беларускімі паэтамі
Калi Вы самі пішыце вершы пра каханне, пішыце ў зваротную сувязь - мы з радасцю размесцім Вашыя вершы на нашым сайце.
Захоўвайце каханне ў сваім сэрцы!
Вітаем Вас на сайце беларускай лiрычнай паэзіі
Рэйтынг аўтараў
|
| ||||||||
|
| ||||||||
|
| ||||||||
|
| ||||||||
|
| ||||||||
|
| ||||||||
|
| ||||||||
|
| ||||||||
|
| ||||||||
|
|
Лепшыя вершы пра каханне
Пяшчота вуснаў трапяткая
Мацней нявыказаных слоў
З блакітных выбраная сноў –
Ты сінявокая такая.
Узнікла ў марах-летуценнях
І мне з’явілася вясной.
Тваім азораны з’яўленнем,
Тваёй асвечаны красой.
Жыву свой век , як з берагіняй,
Святло душы тваёй лаўлю,
Навек удзячны, я люблю
Цябе – зямную і багіню!
Пяць доўгіх месяцаў растаньня...
Пяць доўгіх месяцаў растаньня.
І ад сьвітаньня да сьвітаньня.
Не дачакаюся спатканьня.
І ўсё б нічога. Толькі. Здані.
І паўздымаецца пытаньне.
Ці затрымаецца каханьне.
У сэрцы, што жыве спатканьнем?
У сэрцы, дзе пануюць Здані.
О каханне маё бясконцае,
Не ўцякай ад мяне, пашкадуй!
За табой, як за светлым сонцам,
Па штодзённай дрыгве іду.
Чарада нада мной жураўліная,
Пада мною - балот віры.
Журавінамі, журавінамі
Кроў мая на куп'і гарыць.
На шляху толькі чорная лотаць,
А за мной, ад маёй крыві,
Утрапёна квітнеюць балоты
Смолкай песень, пярэснай любві.
Кроў сплывае. Няма спакою.
І калі ўпаду нежывы,
Красаванне кветак жывое
Застанецца на месцы дрыгвы.
Ты бачыў яе
Вы проста прайшлі побач
І разыйшліся
Запіс крэйдай: “Кахаю”
Слёзы лёгка змываюць.
Позненька, раненька… Дзе ты, каханая?...
Горнуцца словы да сэрца пяшчотаю.
Птушкай бяскрылаю б’ецца пытанне:
Дзе ты, каханая,
што з табой?
Непагадзь вуліцу перапалосквае.
Холадна. Хіліцца клён да бярожкі.
Дзе ты, жаданая, мной не спазнаная,
Дзе ты, каханая,
што з табой?
Вечарам, раначкам… Дзе ж ты, каханая?
Слухаю водгукі — дождж у акно,
Ноч я прагледзеў, прыходзіць світанне —
Цябе не відно…
Дзе ты, каханая?
Мая піська - лютік,
А я - Iван
Ты пакліч мяне. Пазаві.
Там заблудзімся ў хмельных травах.
Пачынаецца ўсё зь любві,
Нават самая простая ява.
І тады душой не крыві
На дарозе жыцьця шырокай.
Пачынаецца ўсё зь любві –
Першы посьпех і першыя крокі.
Прыручаюцца салаўі,
І зьмяняюцца краявіды
Пачынаецца ўсё зь любві –
Нават ненавісьць і агіда...
Ты пакліч мяне. Пазаві.
Сто дарог за маімі плячыма.
Пачынаецца ўсё зь любві.
А інакш і жыць немагчыма.
Восені сумная сівізна,
Вузел марскі сцяжын...
Словам адзіным мне падкажы:
Мала яшчэ спазнаў.
Словам гаючым, як першы снег,
Дапамажы ў бядзе,
Шчасцю у вочы дай паглядзець,
Думкай прыйдзі у сне.
Скінь абыякавасць з рук маіх,
Гонару дай узысці...
Толькі кахання і вернасці
Дай жа, мой Бог, на дваіх!
Клаўдзіі
Танцуе "лявоніху"
Сьнежная замець.
Смуткуе бярозка
Ў чаканьні вясны.
На вуснах каханай
Усьмешка блукае,
Мы кружымся ў вальсе –
Й ніякай маны
Няма паміж намі...
Усё як калісьці,
Парою юнацтва –
Таюць сьняжынкі
Ў гарачых руках.
Я дзякую Богу,
Што даў мне магчымасьць
Разам з табой жыць
На гэтай зямлі.
Я думала даўно забыла
Хлапца таго з блакітнымі вачыма,
На золку песню салаўя,
Духмяны бэз ля ручая.
Сцяжынку ў полі, ядраныя росы,
Вяночак з кветак на русявых косах...
Мне з ім не суджана ў жыцці
Адной дарогаю ісці.
Вятры шугаюць, маразы, завеі,
Ды толькі ў сэрцы недзе палымнее
Усе мінулыя гады
Каханне першае заўжды.
Як цяжка, стоячы ўбаку,
Бяссільна бачыць, што таму,
Каго кахаеш, дрэнна, нудна...
Ўздыхнеш, адвернешся марудна,
У цень адступіш, не пасмееш
І падысці. К сабе прыкута,
Занадта добра разумееш:
Не ты ягоная пакута.