Вершы пра каханне

Бо ж чы стары я тут, Коця гарбаты

О, колькі каханьняў жыве ў нашым целе!
Вы нават не ўлічыце. Бо е й надзеі.
Ось я хацеў бы сустрэць ту шэ кветку ш,
Шо дэсь колыся так з ласкай глядзела.

О, шоўкава плацьце, шо так шалясцела,
Калі я з другою ж ішоў побач неяк.
А ты мне ўсё вершык. А ты мне ўсё ўсмешку сь.
І дзе ш ты падзелася, Анька з журфака?

Бо старасць такая: куды пазіраў я!..

Ох, і прэзентаБільны!..

І балюча і нежна любіл!
І траслась ажны качка:
Ой-ой! Дедка Васіль!
Да Вы ж выжжытэ Амму!

Да. Такый гэтой гыцыль ядкый.
Ох, і падкый до АньГоль!
Ібо, шо ж, ну, с3чаюця цівк
ОдноМаш па в7 Янаве.

Так шо хоть уж быры да доі.
Бо колы 1 Мая зь,
То этто тобі сь
Бісь сер одна но вж.

Гот тобі вжэ і пэршый званкір:
Так! Включаемо спіРальКу сь!
І ты мні гонды надто заспі й:

Дэ я вас зачыпЛю сь
Ва у Люсь

Пасмо льну молодая возьмэ,
Ек ідэ до выночка.
А потом… ек залупыть тыбэ!
От узьмэш вжэ в сороцы шось!

Бало выйдыш!.. Ой-ёй! Скікы ш Любк!
І цяп-цяп за шчось цёпленьке!
І ано аж колінкы трасутьць
У ва нежный рамонаццы.

Спомынаю шчораз ту высну…
Эх-хэ-хэх! Шо ж такого,
Колы тыхынько, ласково вткнув
Ув сакуру пынёчка ты.

Бо ш с ума ажны просто зыйду,