Надакучыла ўсё, тармазіць інтэрнэт,
Тэлевізар хлуснёй ў маю галаву б’е.
Калі верыць усяму, што вакол без цябе,
Літаральна зыйду, з”еду з глузду ў сне.
Сны міжволі грымяць, грудзі рвуць на шматкі,
Там заўсёды з табой я, без цябе аніяк.
Я прачнуцца баюсь, стогнам боль на лісты,
Дзе жалею сябе і кляну горка так.
Кожны вечар сяджу, бачу пары на плошчы,
І мой першы паверх не дае шанец выжыць,