Вершы пра каханне

Віншую Вас, каханая дзяўчына,
І шчасця Вам жадаю ў Новы Год.
Не трэба Вам за межамі Айчыны
Шукаць на сваю знатную прыгод.
Абараняе Бог хай ад пачвары,
Вялікай Вам Любові і цяпла,
А новы год хай будзе лепш за стары:
Не пакідае хай на сэрцы зла,
Напоўніць Вас пяшчотаю і ласкай-
І ўсё жыццё хай зробіць добрай казкай!

Сумую ўвесь час аб адзінай жаданай-
**Сапраўдны агеньчык у сэрцы гарыць-
Упэўнены ў тым я, што Богам абранай
**Узнёслае варта каханне дарыць.
Нічым не спыніць у душы хваляванне-
**Няспынна жаданай я вершы пішу:
І ўдзень, і ўначы- прысвячаю іх Ганне
**І шчасце для нас у малітвах прашу.
Цяплом, што ў душы, мару з ёю дзяліцца-
**Цалую і пешчу ў вясёлкавых снах,
А смак яе вуснаў- смак спелай суніцы,

Магчыма твар, магчыма стан дзявочы,
**Магчыма погляд стомленых вачэй,
А, мабыць, прыгажосць асенняй ночы
**Адкрыта вабяць- да цябе хутчэй
Спяшаюся прыйсці з букетам кветак,
**Сказаць, што ты намнога прыгажэй
Тых падарункаў восеньскіх палетак-
**Ты скарбаў усялякіх даражэй.
А пажадаць табе хачу кахання-
**Астатняе ня важнае ў жыцці-
Чакай яго ад вечара да рання,
**Чаромхаю вясноваю цвіці,

Мірнай справы чараўніца
І крыніца дабрыні,
Лекаў дай тваіх напіцца,
Ад хвароб абарані.
Веру я табе і Богу
І каханне берагу-
Цераз церні ў рай дарогу
Ад зямлі знайсьці магу.

Мне твая патрэбна ласка
І пяшчота- я прашу:
Лекар мой, жанчына-казка,
Адагрэй маю душу,
Варушы ў ёй успаміны
І будзі яе ад сну-
Цяжка, але ты павінна
Аднавіць у ёй вясну.

Жаданая, колькі там часу назад,
У новай яскравай святочнай сукенцы
Рабіла звычайны ты свой прамінад,
А я назіраў за табой у акенца-
Вялікім жаданнем было падысці
І пагутарыць аб тым ці аб гэтым-
Не мог адпаведнай падставы знайсці,
А толькі пісаў, бо зрабіўся паэтам.

Жанчыны няма на Зямлі мне бліжэй:
У белай кашулі і ў белай спадніцы-
Разглядваў цябе- стала ты прыгажэй,

Каханая мая жанчына,
Адпачывай, прашу, часцей-
Здароўе- важкая прычына,
А ты хваробы ўсіх масцей
Чароўным адганяеш светам
Непараўнальнай чысціні-
І пасля спраў, прашу, з паэтам
Калісьці разам адпачні.