Цябе я слухаю вуснамі,
Бачу сваімі рукамі…
Якая спаднічка вузкая
На веласіпеднай раме.
Сцяжынка яшчэ вузейшая
Ў беразняк патаемны.
Хочаш, буду смялейшая,
Абы з табой узаемна.
Акрые важкімі слівамі
Лісцейка нашы далоні.
Мы самымі будзем шчаслівымі
Ў таёмна-страсным палоне.
І слухаць аднымі вуснамі
Тое, што робіцца з намі…
І Ева яблык надкусвала
У грэшна-сціплым убранні.