Не хачу болей Вас кахаць.
Не магу і не буду болей.
Толькі б сілы хапіла сказаць,
Што кахаю Вас паміж волі.
Вашы вусны-палын і мёд.
Не стрымаць мне сваю абарону.
Вашы рукі-агонь і лёд.
Як мне вырвацца з іх палону?!
Вашы вочы,бы два віры,
Закружылі мяне,зацягнулі.
Так бушуе вясна на двары!
Не на доўга мы к ёй зазірнулі.
На два сэрцы адзін магніт,
І такі,што не адарвацца.
Навальніца ў душы грыміць.
Плакаць хочацца і смяяцца.
Першы гром быў даўным даўно.
Што цяпер? Я не разумею!
Пачуццё?Ды адкуль яно?!
Я змагацца з такім не ўмею.
Не хачу болей Вас кахаць.
Не магу і не буду болей.
Толькі сілы НЕ СТАНЕ сказаць:
Шчасця хопіць,кахання даволі.