Вершы пра каханне

Мінаюць дні шыхтом бясконцым.
Заўжды пад небам маладым
Табе — маім быць ясным сонцам,
А мне — сланечнікам тваім.

Куды ні пойдзеш, дзе ні звернеш,
У спёку ці пасля дажджу,
Як той сланечнік, сонцу верны,
Я моўчкі ўслед табе гляджу.