Вершы пра каханне

Ніколі, верыш мне? Ніколі
Не ведала такой увагі.
Здавалася б, ужо даволі,
А я, нібыта пасля смагі,
Гадамі сэрцам неспатольнай,
Шукаю вуснамі, вачыма
Сваёй адзіна бабскай долі,
І рук адданых і любімых.