Каханай

Яшчэ не ацэнена

У цемры душы маёй,
У жудасным свеце жыцця.
Клянуся сваёй крывёй,
Няма чысцей пачуцця,
Што ты парадзіла...

Далонню сумленне адрыю,
З куфара шчасце дастану,
Попелам у сэрцы пакрыю,
Крывавую ірваную рану,
Што ты загаіла...

Дзівосные вочы твае,
Пяшчотныя цёплыя рукі,
Усмешка сонца пралье,
На растання цяжкага мукі.
Што мы пераможам...

Цвік