* * *
Заспетыя выклікам
летняга ліўня,
Вы мне не здзівіліся –
я Вам здзівіўся.
Вас вабілі прывіды
сноў кіпарысных.
Вы мною не трызнілі –
я Вамі трызніў.
З зямлёю заручыны,
поўню сырую
Вы мне не даруеце –
я Вам дарую.
П'ючы праз саломінку
золата промняў,
мяне Вы не ўспомніце –
я Вас успомню.