Крысціна Борыс

Кахаю, кахаю, кахаю

Яшчэ не ацэнена

Любую гарбату зраблю табе на нач,
Пра глупствы жіццёвыя распавядая:
Здзіўленне, усмешка і ціха “Дабранач” –
Вось так шчыра, моцна цябе я кахаю.

То радасць са мною, то сум свет хапае –
У стане любым я быць разам жадаю.
Маўчанне самотным з табой не бывае –
Прызнаць не баюся, што моцна кахаю.

Як раніцай сонца дзень новы вітае,
Таксама з табой жвава я пачынаю:
Убачу як вецер з акна калыхае